POEZI

Poezi nga Spiro Skenderi

Unë vijë nga Shpati

dhe Shpatit i përkas

se lindur atje kam

mes malesh,rrëzë arash

Buzë kodrash ,si gjokse 

vajzash të panumërta

afër zajesh grykës,

pranë pllajash të gurta.

Mes natyrës që i ngjan

një vajze të pashtruar

që veç puthjen e poetit 

ka marrë në të shkuar.

Në sofrën e bujanisë

së tijë hëngra unë,

mbi trungun e varfërisë

rashë e fjeta gjumë.

Me medaljen e trimërisë 

së tijë jam veshur

nga vrazhdësi e dimrit 

kam mbetur i heshtur.

Me besën shpatarake 

ushëtoj kudo

dhe s'dua që ta lë

as të më lërë ajo